Lentearen foku-distantziaren, atzeko foku-distantziaren eta ertzaren distantziaren arteko definizioak eta bereizketak hauek dira:
Foku-distantzia:Foku-distantzia argazkilaritzan eta optikan parametro kritikoa da, lentearen erdigune optikotik irudi-planora (hau da, kameraren sentsore-planora) dagoen distantziari egiten diona erreferentzia, normalean milimetrotan neurtuta. Neurketa honek zeregin garrantzitsua du lentearen perspektiba eta irudi-ezaugarriak zehazteko. Foku-distantzia desberdinak dituzten lenteek argazki-behar eta eszenatoki desberdinetara egokitzen dira. Adibidez, foku-distantzia laburrak dituzten lenteak, askotan angelu zabaleko lenteak deitzen direnak, aproposak dira arkitektura-egiturak edo paisaia zabalak bezalako eszena zabalak harrapatzeko. Lente hauek ikus-eremu zabalagoa eskaintzen dute, argazkilariei elementu gehiago sartzeko aukera emanez markoan. Bestalde, foku-distantzia estandarrak, hala nola 50 mm-koak, polifazetikoak dira eta egokiak dira argazkilaritza orokorrerako. Giza begiaren ikus-eremu naturala imitatzen dute, eta horrek aukera bikainak bihurtzen ditu erretratuetarako, kaleko argazkilaritzarako eta eguneroko argazki-egoeretarako. Alderantziz, foku-distantzia luzeko lenteak, normalean teleobjektibo gisa ezagutzen direnak, urruneko subjektuetarako diseinatuta daude. Lente hauek objektuen arteko hautemandako distantzia konprimitzen dute, eta horrek ezin hobeak bihurtzen ditu fauna, kirol-ekitaldiak edo argazkilariarengandik urrun dagoen edozein subjektu harrapatzeko.
Aipatzekoa da foku-distantziak ez duela ikus-eremuan bakarrik eragiten, baita eremu-sakoneran eta irudiaren distortsioan ere. Foku-distantzia laburragoek eremu-sakoner handiagoa eta konpresio minimoa duten irudiak sortzen dituzte, eta foku-distantzia luzeagoek, berriz, eremu-sakoner txikiagoa eta konpresio-efektu nabarmenagoak. Ezaugarri hauek ulertzeak argazkilariei aukera ematen die beren ikuspegi sortzaile espezifikorako lente egokia aukeratzeko.
Atzeko Foku Distantzia (BFD): Atzeko foku distantzia, atzeko foku luzera bezala ere ezaguna, azken lente elementuaren atzeko gainazaletik irudi-planora (hau da, kameraren sentsore planora) dagoen distantzia neurtzen du. Parametro hau funtsezkoa da lenteen diseinuan eta errendimenduan, lentearen barne egituran eta kalitate optikoan zuzenean eragiten baitu. Lentearen foku luzeraren eta aurreikusitako erabileraren arabera, atzeko foku distantzia nabarmen alda daiteke. Adibidez, angelu zabaleko lenteek askotan atzeko foku distantzia laburragoak izaten dituzte beren diseinu optikoaren ondorioz, eta horrek argi izpiak angelu zorrotzagoetan makurtzea dakar ikus-eremu zabalagoa lortzeko. Aldiz, teleobjektiboek atzeko foku distantzia luzeagoak behar dituzte beren antolamendu optiko konplexuak egokitzeko, eta horrek lente elementu anitz dakartza aberrazioak minimizatzeko eta fotograma osoan zorroztasuna bermatzeko.
Atzeko foku-distantziak lentearen barruan osagai gehigarriak jartzeko eskuragarri dagoen espazio fisikoa ere zehazten du, hala nola diafragmak, iragazkiak edo egonkortze-mekanismoak. Lente ondo diseinatu batek atzeko foku-distantzia beste faktore batzuekin orekatu behar du, hala nola pisua, tamaina eta kostua, errendimendu optimoa emateko. Gainera, atzeko foku-distantziak funtsezko zeregina du lenteen eta kamera-gorputzen arteko bateragarritasuna bermatzeko, batez ere egokitzaile edo osagarri espezializatuak erabiltzean.
Brida-distantzia:Argazkigintzan, ertz-distantzia beste parametro garrantzitsu bat da, lentearen euskarriaren interfazearen ertz-gainazaletik (hau da, lentearen eta kameraren gorputzaren arteko kontaktu-gainazaletik) kameraren sentsore-planorainoko distantzia adierazten duena. Neurketa hau funtsezkoa da lentearen eta irudi-sentsorearen arteko lerrokadura egokia mantentzeko, hartutako irudietan foku eta zorroztasun zehatza bermatuz. Muntaketa-sistema beraren barruan, kameraren gorputzak eta lenteak ertz-distantzia berdina partekatzen dute, integrazio ezin hobea eta errendimendu optimoa bermatuz. Hala ere, muntaketa-sistema ezberdinek ertz-distantzia desberdinak izan ditzakete, eta horrek arazoak sor ditzake sistema baterako diseinatutako lenteak beste sistema bateko kamera-gorputz batean erabiltzen saiatzean.
Kamera-sistemek, batez ere ispilurik gabeko kamerek, askotan ertz-distantzia laburragoak izaten dituzte DSLR tradizionalen aldean. Diseinu-aukera honek hainbat abantaila eskaintzen ditu, besteak beste, lente txikiagoak eta arinagoak sortzeko gaitasuna eta errendimendu optiko hobea, lente-elementuak sentsoretik hurbilago kokatuz. Gainera, ertz-distantzia laburragoak dituzten ispilurik gabeko kamerek ertz-distantzia luzeagoak dituzten lenteak egokitu ditzakete egokitzaile-eraztunak erabiliz. Egokitzaile hauek argazkilariei lente zaharren gama zabala erabiltzeko aukera ematen diete, beren sormen-aukerak zabalduz eta lente modernoetan eskuragarri ez dauden ezaugarri optiko berezietarako sarbidea emanez.
Haien arteko desberdintasunak eta loturak:
Definizioa eta Neurketa Puntuen Desberdintasunak: Parametro hauetako bakoitzak lenteari eta kamera sistemari lotutako distantzia bereizi bat neurtzen du. Foku-distantziak lentearen erdigune optikotik irudi-planora arteko distantzia neurtzen du, lehen mailakoa irudikatuz.
Argitaratze data: 2025eko apirilaren 21a